bluzgać

bluzgać
bluzgać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, bluzgaćam, bluzgaća, bluzgaćają {{/stl_8}}– bluznąć {{/stl_13}}{{stl_7}}|| {{/stl_7}}{{stl_22}}bluzgnąć {{/stl_22}}{{stl_8}}dk IVa, bluzgaćnę, bluzgaćnie, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o czymś płynnym, mazistym: gwałtownie wylewać się (z przerwami) w dużych ilościach; tryskać; także: powodować takie wylewanie się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krew bluzgająca z przerwanej tętnicy. Przejeżdżający samochód bluznął błotem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ordynarnie przeklinać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wściekły bluznął wiązanką najgorszych przekleństw. Przestań tak bluzgać! {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • bluzgać — ndk I, bluzgaćam, bluzgaćasz, bluzgaćają, bluzgaćaj, bluzgaćał bluznąć dk Va, bluzgaćnę, bluźniesz, bluźnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli, bluzgnąć dk Va, bluzgaćnę, bluzgaćniesz, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli «o płynie …   Słownik języka polskiego

  • bluzgać — Przeklinać lub wyzywać kogoś; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • bluzgnąć — → bluzgać …   Słownik języka polskiego

  • bluznąć — → bluzgać …   Słownik języka polskiego

  • блюзгать — пустословить , зап. (Даль), укр. блюзнути ударить струей , сербохорв. бљу̏згати шумно литься; болтать вздор , словен. bljȗzgati плескаться, шлепать по грязи , польск. bluzgac плескаться , bluznic поносить, богохульствовать . Родственно лит.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • bluzganie — n I rzecz. od bluzgać …   Słownik języka polskiego

  • chlustać — ndk I, chlustaćam, chlustaćasz, chlustaćają, chlustaćaj, chlustaćał, chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz chlusnąć dk Va, chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęła, chlustaćnęli, chluśnięty, chlustaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego

  • rzygać — ndk I, rzygaćam, rzygaćasz, rzygaćają, rzygaćaj, rzygaćał rzygnąć dk Va, rzygaćnę, rzygaćniesz, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęła, rzygaćnęli, rzygaćnąwszy, posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć …   Słownik języka polskiego

  • bljuzgati — bljȕzgati (Ø) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. a. proizvoditi zvuk kao kad se gazi po bljuzgavici b. razlijevati se kao bljuzgavica; prskati 2. pren. pejor. svašta govoriti; brbljati, baljezgati, trućati,… …   Hrvatski jezični portal

  • bluznąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bluzgać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”